Poncirus trifoliata büyük 3–5 cmlik dallarındaki dikenleri 3 (yada nadiren 5) loblu yaprakları vardır.Yaprakların orta lobu 3–5 cm uzunluğunda, diğer 2 lob ise 2–3 cm uzunluğundadır. Çiçekler normal turunçgillerden büyük, beyaz renkli yapraklara ve pembe stamenlere sahip olup 3–5 cm çapındadır.Aynen diğer turunçgil çiçeklerini andırır kokulu çiçekleri vardır ve diğer turunçgiller gibi yaprakları ezildiğinde hafif baharatımsı bir koku bırakır.
Bu türün en önemli özelliklerinden biri soğuğa karşı dayanıklığıdır. Bu ağacın meyveleri aşırı derecede ekşi olduğundan yenmese de; kışın yapraklarını diğer turunçgillerin aksine dökme ve yaprak döken sıradan ağaçlar gibi uzun süre uyku periyodunda kalma gibi bir özelliği bulunması ve dikenleri sayesinde -25 derecelik soğuklara (Soğuğa dayanıklılık haritası'nda (USDA 5li değerlere kadar)) bile dayanabilmektedir. Turunçgiller içinde bu yönden soğuğa en dayanıklı türdür.
Diğer bir önemli özelliği de citrus ailesi üyeleri ile uyum göstermesi nedeniyle turunçgillerde anaç olarak kullanılabilmesidir.Bu sebeple soğuk bölgelerde portakal,mandalina gibi türler üzerine aşılanabilmektedir.
Ancak sıcak bölgelerde dikilirse bu türün soğuğa karşı dayanıklığı düşmekle; bu bölgelerde soğuğa karşı aşırı derecede hassastır.Bu sebeple sıcak bölgelerde pek anaç olarak kullanılmamakta genelde yerine Turunç gibi anaçlar tercih edilmektedir.
Kök sistemi nispeten küçük olup, ağır-killi topraklara uyum sağlayabilmektedir.
Üç yapraklı, üzerine aşılı ağacı erken meyveye yatırır ve meyve kalitesini olumlu yönd